رفوگری چیست؟
رفوگری چیست؟
واژه رفوگری به معنای ترمیم و بهسازی قسمت‌های مختلف یک فرش دستبافت یا ماشینی از جمله ریشه، چله، گوشت فرش و… به منظور حفظ ارزش آن است.
نیاز به رفوگری می‌تواند در شرایط محتلفی ایجاد شود. نخستین مورد، مرحله بعد از تولید فرش است. یک فرش پیش از عرضه شدن به بازار برای فروش، توسط شخص رفوگر بررسی شده و هرگونه ایراد احتمالی که ممکن است حین بافت ایجاد شده باشد همانند اشتباه در بافته، شیرازه دوزی، پایین زدگی و یا بالازدگی توسط او رفع می‌شود.
اما دیگر زمانی که یک فرش به رفوگری نیاز دارد زمانی است که از آن استفاده شده و به آن آسیبی وارد شده است. برخی از این آسیب‌ها به دلیل شرایط محیطی هستند که گاهی ما در آن نقش مستقیم داریم. سوختگی فرش، پارگی، لکه‌دار شدن و… از جمله این موارد هستند.
اما گاهی گذر زمان و عوامل طبیعی همانند نور، رطوبت و یا جاندارانی مانند بید عامل خرابی فرش می‌شوند که برای احیای دوباره آن نیاز به هنر دست رفوگر داریم.
رفوگر کیست؟
رفوگر برای فرش همچون پزشک برای انسان است که حال او را خوب می‌کند و جانی تازه می‌بخشد. آسیب‌های که به دلیل گذر زمان و یا حادثه‌ای بر تاروپود و یا گره‌های فرش وارد شده باشد، توسط رفوگر شناسایی و با مهارت‌های مخصوص این حرفه، آن‌ها را مرمت می‌کند.
کاری که رفوگر انجام می‌دهد باعث حفظ ساعت‌ها تلاش و زحمت بافنده‌ای است که آن فرش را بافته است؛ به علاوه قیمت و ارزش فرش‌های دستبافت به ویژه قدیمی‌ترهای آن بسیار بالا بوده بنابراین گاهی جایگزین کردن یکی از آن که دچار آسیب دیدگی شده است، چندان کار آسانی نحواهد بود؛
بنابراین بهترین کار ترمیم و نگهداری دوباره آن است. پس برای این کار رفوگر خود باید نخست فرش را بشناسد و نحوه بافت آن را بداند تا بتواند دوباره آن را از نو جانی تازه ببخشد. بیشتر رفوگران علاوه بر آشنایی تخصصی با انواع روش‌های تخصص رفو، با نحوه بافت قالی آشنایی داشته و خود بافندگان بسیار ماهری هستند. این موضوع دلیلی است بر عشق علاقه‌ی رفوگران برای برگرداندن نقش و طرح‌های گم شده به یک فرش زیبای آسیب دیده.
